Με τον καιρό να έχει κάνει το άλμα, που άλλωστε μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, από το χειμώνα κατευθείαν στο καλοκαίρι και λόγω της πρωτόγνωρης κατάστασης που ζούμε, για πρώτη φορά μετά από 17 ολόκληρους χειμώνες δεν καταφέραμε να γευτούμε τον Όλυμπω εν Λευκώ. Αυτομάτως πήρε μπρος η μηχανή της μνήμης για να καλύψει την αδράνεια.
Ο Όλυμπος στις αρχές Μάη 2012 (Photo © Antonis Vroikos)
Την τελευταία δεκαετία ο Μάης ήταν παραδοσιακά ο μήνας που χορεύαμε το τελευταίο τανγκό του χειμώνα (
https://bit.ly/3fNHoPV). Ανάλογα με τα χιόνια είχαμε την πολυτέλεια, να διαλέγουμε από ποια πλευρά του Ολύμπου θα φτάσουμε στο Οροπέδιο, καθώς τα χιόνια ήταν ασφαλή και όλες οι διαδρομές ήταν ελκυστικότατες.
Μαγιάτικο σερφάρισμα στα μαλακά χιόνια της Μεγάλης Τούμπας (Photo © Mike Styllas)
Ο Όλυμπος στα καλύτερα του. Άσπρος στα ψηλά, καταπράσινα τα δάση του, ανθισμένα τα δέντρα χαμηλά στους κάμπους, με φόντο την γάλανη θάλασσα. Μεγάλες και ασφαλείς καταβάσεις με σκι στα μαλακά χιόνια και μετά κατευθείαν μέσα στα κρύα νερά του Αιγαίου (
https://bit.ly/2Z4uveb).
Γλιστρώντας προς το βασίλειο του Ποσειδώνα (Photo © Stephan Demay)
Τέτοιες καταστάσεις, που δε ζήσαμε φέτος, είχαν γίνει η νόρμα που έκλεινε τη χειμερινή σαιζόν και μας έδινε λίγο χρόνο για μια ανάπαυλα μέχρι το ξεκίνημα της επερχόμενης καλοκαιρινής περιόδου. Κάποιες χρονιές, η μανία συνέχιζε και κρατούσαμε τα σκι στο Οροπέδιο μέχρι τον Ιούνη για να μη χάσουμε καμία στροφή στις χιονούρες που λιώναν κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο.
Μεγάλα Καζάνια, Μάης 2015 (Photo © Aggelos Tsaousis)
Η ζωή είναι πιο γεμάτη όταν έχει απρόβλεπτες καταστάσεις και μεγάλες προκλήσεις, αλλά φέτος όλως παραδόξως για λόγους υγίειας και κοινής λογικής έπρεπε να μείνουμε μακρία από το βουνό. Οι προκλήσεις της άνοιξης ήταν αλλιώτικες και μέρες με πολύ ζέστη που ήρθαν, μείναμε με τις Θύμησες του Μάη.
Η μετάβαση του Ολύμπου στα τέλη Μάη (Photo © Mike Styllas)
Ας είναι και έτσι. Ούτως η άλλως η προσαρμογή σε νέες συνθήκες είναι μία αρετή όχι μόνο των ορειβατών, αλλά ολάκερου του έμβιου κόσμου ανά τον Πλανήτη Γη. Τα υπεραιωνόβια ρόμπολα για παράδειγμα, προσαρμόστηκαν και μεταναστεύσαν στα βουνά των Βαλκανίων όταν στις Ευρωπαϊκές Άλπεις πλάκωσε η τελευταία παγετωνική περίοδος. Πήρε χρόνο βέβαια, αλλά τελικά βρήκαν το καταφύγιο τους στον Όλυμπο και στην Πίνδο. Και δεν είναι τα μόνα.
Έτσι και εμείς, στους πιο γρήγορους ρυθμούς που επιτάσσει η σύγχρονη ζωή, δε ξέρουμε πόσο χρόνο θα χρειαστεί να ομαλοποιηθεί η νέα κατάσταση, αλλά θα προσαρμοστούμε.
Εν αναμονή λοιπόν κυβερνητικών αποφάσεων για το “εάν” και “πως” θα λειτουργήσει η καλοκαιρινή σαιζόν για τα τουριστικά καταλύματα και δη για το μικρότερο καταφύγιο εν Ελλάδι, που σφηνωμένο μεταξύ Διός Θρόνου και Μουσών Οροπεδίου, απολαμβάνει τη μοναξιά του αναμένοντας τη νέα πραγματικότητα.
Ένα καινούργιο καλοκαίρι ανατέλει. Rendez-vous…Προσεχώς (Photo © Mike Styllas)
Μέχρι νεοτέρας, Πολλές Ευχές για ένα όμορφο ορειβατικό καλοκαίρι γεμάτο υγεία και χωρίς δυσάρεστες καταστάσεις!
ΜΣ